Μιχαήλ του Μούρομ

Σ’ ένα ταξίδι μακρινό σας προσκαλώ μικροί μου φίλοι.

Σε μια πολλή μεγάλη χώρα, λίγο διαφορετική από τη δική μας, την απέραντη Ρωσία με τα καταπράσινα δάση και τα παγωμένα ποτάμια. Πολλές φορές το κρύο είναι τόσο τσουχτερό εκεί, που παγώνει ακόμα και τις καρδιές των ανθρώπων.

Κάπως έτσι είχε παγώσει και η καρδιά εκείνου του τοξότη, πριν από πολλά πολλά χρόνια. Έπιασε στα χέρια του το τόξο του, πήρε ένα βέλος από τη φαρέτρα, τέντωσε τη χορδή και σημάδεψε τον μικρό πρίγκιπα. Το σιδερένιο βέλος χτύπησε κατευθείαν στην γεμάτη αγάπη καρδιά του μικρού Μιχαήλ.